Als ervaren jeugdbeschermer ben ik er de afgelopen jaren tegenaan gelopen dat er vaak te weinig ruimte is voor de stem van het kind. Kinderen zitten klem tussen ouders wanneer er sprake is van een scheiding, waarbij er sprake is van een loyaliteitsconflict naar een van de ouders of dat er door gebeurtenissen sprake is van ouderonthechting. Het enige moment waarbij de kinderen daadwerkelijk hun stem kunnen laten horen, is dan meestal het kindgesprek met de kinderrechter wat een kind ontzettend spannend vindt. Een groot gebouw, een vreemde kinderrechter en bang zijn om iets verkeerds te zeggen. Iets wat veel druk en stress kan opleveren.

De reden dat ik start als Kindbehartiger gestart ben, is omdat ik in mijn werkzaamheden als jeugdbeschermer heb ervaren dat ik onvoldoende kon bieden aan het kind om daadwerkelijk de stem van het kind te laten horen. Een jeugdbeschermer heeft immers regie houdende rol en geen hulpverlenende rol. Dit heeft mij meer gedreven om de opleiding als Kindbehartiger te gaan doen.

Als Kindbehartiger zet ik mij in om de stem van het kind te laten horen, om ruimte te creëren in contactherstel met een van de ouders tijdens problematiek in een scheiding of in het contact welke verbroken is gedurende de omgang met ouders. Ook kan ik als kindbehartiger samen met kinderen bespreken wat een passende omgangsregeling zou zijn met ouders, naar behoefte van het kind. 
In de opleiding als Kindbehartiger heb ik diverse methodieken geleerd om toe te passen in het traject, wanneer een kind bij mij wordt aangemeld. Deze methodieken zet ik in, passend bij de leeftijd en/of de behoefte van de hulpvragen.